Καλημέρα σας!!! Μιας κι έχουμε καιρό να τα πούμε, έλεγα να γράψω λίγο πιο...γενικά σήμερα, έτσι για να γνωριστούμε καλύτερα. Έχω μαζέψει πολλά τελευταία και ήθελα λίγο να τα πω... να ξεδώσω. Αυτόν τον καιρό με απασχολεί πολύ η αδιαφορία του κόσμου και πως έχουμε φτάσει να κοιτάμε όλοι τον εαυτό μας, πιο πολύ ακόμα κι από τους δικούς μας ανθρώπους και την οικογένειά μας. Βλέπω πλέον κενά πρόσωπα που όλο σκέφτονται και τίποτα δεν μοιράζονται. Βγαίνεις για καφέ με φίλους και λες τα τυπικά, τα καθημερινά, γιατί όλα τα υπόλοιπα είναι καλά κρυμμένα και τους βλέπεις λες και φοβούνται μήπως τους ξεφύγει κάτι και εκτεθούν στον έξω κόσμο.
Ακόμα κι οι φιλίες πλέον είναι τόσο μα τόσο επιφανειακές, που περιορίζονται στο που θα βγούμε, πόσα τσεκ ιν θα κάνουμε και να μας δουν οι άλλοι οτι βγαίνουνε και διασκεδάζουμε. Ειδικά το τελευταίο όμως, θα τολμουσα να πω πως είναι κάπως οξύμωρο. Βγαίνουμε, ναι, δεν θα διαφωνίσω αλλά περνάμε όντως καλά; Τι σημαίνει πλέον το περνάω καλά; Οι έξοδοι είναι τόσο στρατηγικά οργανωμένες για το που θα πάμε (ή μάλλον που πρέπει να πάμε και που μας υποδηλώνουνε να πάμε). Μη μου πείτε πως δεν το έχετε ζήσει και εσείς να πέφτουν συνέχεια προτάσεις στο τραπέζι που να περιλαμβάνουν μόνο τα πλέον in στέκια...
Μην με παρεξηγήσετε δεν είναι κάτι που κρίνω αλλά δεν θα κρύψω ότι μ' ενοχλεί αρκετά και δεν μου αρέσει καθόλου η στάση αυτή που κρατάνε οι περισσότεροι και νοιάζονται πιο πολύ από κάθε τι για τον εαυτό τους. Για να πω την αλήθεια παλιότερα ήμουν της άποψης ότι αν δεν φροντίσεις εσύ για τον εαυτό σου, τότε ποιός; Παρόλα αυτά ύστερα και από κάποιες προσωπικές εμπειρίες, συνειδητοποίησα ότι ούτε εσύ ο ίδιος δεν μπορείς να φροντίσεις καλύτερα τον εαυτό σου, όσο τα άτομα που πραγματικά σ' αγαπάνε και νοιάζονται για εσένα. Και αυτό φίλοι μου είναι μια τεράστια αλήθεια που αργά ή γρήγορα όλοι θα καταλάβουμε και για το δικό μας καλό ελπίζω να είναι σύντομα.
Αυτές είναι καποιες σκέψεις που έχω καιρό στο μυαλό μου και με βασανίζουν κατα κάποιο τρόπο. Είναι άσχημο να βλέπεις μια άτονη κοινωνία που ζει μονο για το φαίνεσθαι και έχει αποκοπεί πλήρως απο τις ρίζες της και τους δεσμούς της. Παρόλα αυτά το άσχημο αποτέλεσμα φαίνεται και το αισθανόμαστε στην καθημερινότητα μας, είτε επιλέγουμε να το νιώσουμε είτε όχι. Το μόνο πράγμα που μας έχει απομείνει είναι οι αληθινοί κι ειλικρινείς δεσμοί και καλά θα κάνουμε να τους διατηρήσουμε και να τους κρατήσουμε όσο πιο ζωντανούς μπορούμε.
Αυτές ηταν οι σκέψεις μου που πραγματικά χάρηκα που μοιράστηκα και ελπίζω να σας βρουνε και εσάς σύμφωνους... Πολλά πολλά φιλιά... Until next time
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου